HASANŞEYH KÖYÜ

  HASANŞEYH KÖYÜ VE ŞEYH HASAN

 Hasanşeyh Köyü adını burada medfun olan ermişlerden Şeyh Hasan’dan almıştır. Köyün tarihi ile ilgili yazılı bir kaynak yok. Şeyh Hasan’dan önce de köyün var olduğu rivayetlerden anlaşılmaktadır. Anlatılan menkıbelere göre Şeyh Hasan dokuz yaşlarında bir çocuk iken köye gelmiştir. Köyün illeri gelenlerinden Musa Ağa’ya çırak olmuştur.

            Daha çocuk iken Şeyh Hasan’da olağanüstü haller görülmüş, ileri yaşlarda kerametleri zuhur etmiştir. Şeyh Hasan, rivayet edilen menkıbelere göre Yatağan Köyünün kurucusu Ahmet Mürsel’le aynı dönemde yaşamıştır. Çünkü birbirleri arasında karşılıklı ziyaretler meydana gelmiştir. Ahmet Mürsel H.800 yıllarında yaşadığına göre Hasanşeyh Köyü ve Şeyh Hasan ‘ın dönemi 600 yıllık bir geçmişe sahiptir.

            Hasanşeyh Köyü’ne yaptığımız ziyarette Köyün ileri gelenlerinden ve yaşlılardan Vehbi Kırgız Efendi ile görüştük. Daha önce köyün bilginlerinden Tahir Hoca’dan duyduğu bir menkıbeyi anlattı. Bundan başka tarihi bir bilgi olmadığını söyledi.

Şeyh Hasan Türbesinin Dıştan Görünüşü

1.)  Şeyh Hasan dokuz yaşında iken Köye geliyor (Büyük ihtimalle Melengurit’te bulunan Dediği Sultan Zaviyesinden bir aileden ) Musa Ağa’ya çırak geliyor. Ağanın işlerini görüyor ve çobanlık yapıyor . Bir gece Ağa’nın hanımı dışarı çıkıyor .Küçük Hasan’da yaz günü olduğu için avluda yatıyor, üzeri açılmıştır. Üşümesin diye üzerini örtmek için yanına varıyor, apış arası açılmıştır.Hanım ağanın gördüğü çocuğun ayalarının kırmızı ve yeşil renkte gül olduğudur.

2.) Buna benzer bir menkıbede köylüler tarafından şöyle anlatılmaktadır; Küçük Hasan arkadaşlarıyla bir ağaç altında oynarken, çocuklar yukarıdaki söylentiyi duymuş olacaklar ki, Hasan’ı ağaca çıkarıp apış arasına bakmak isterler. Çünkü o zaman (yakın zamana kadar da çocuklar delikanlı oluncaya kadar, bu köylerde etekli elbise giyerlerdi. O zaman külot giymekte yoktu.) Pantolon veya şalvar giymezlerdi . Çocukları arkadaşları Hasan’a ağaca tırmanmayacağını söylerler. Hasan’da ağaca çıkabileceğini iddiası ile ispat için ağaca çıkar .Çocuklar alttan yine baktıkların da ayalarının bir demet gül olduğunu görürler.

3.) Diğer bir menkıbede şöyledir : Bu menkıbe yukarıda zikrettiğimiz Tahir Hoca’dan menkuldür.

Musa ağa Hacca gider, Mekke’de arkadaşlarıyla yemek yerken canı helva ister der ki ; “Ah bizim hanımın helvası olsa da yesek!”der. O sırada Hasan köyde davar güdüyordur. Ağanın helva istediğini duyar eve gelince ağanın hanımından helva yapmasını ister .Helvayı da güzel bir tasa koymasını söyler. Musa ağa Kabe’de ibadet ve zikir halinde iken omuzuna bir el dokunur ve helva tası uzatır.Tası alır ve tanır, “Bu bizim tasdır” der ve durumu anlar. Kimseye söylemeden helvayı yer.Hac dönüşü eve gelince hanımına sorar. Her ikisi de Hasan’ın ermiş bir kişi olduğunu ve helva işinin de onun kerametlerinden biri olduğunu anlarlar.

4.) Bir menkıbeye göre ise Şeyh Hasan’ın artık büyüyüp olgunlaştığı ve kendisinin herkes tarafından bilinerek çevredeki erenlerden ziyaretler olduğunu göstermektedir.

Ahmet Mürsel ve arkadaşları Şeyh Hasan’a ziyarete giderler.Kendileri karşılanır, atları alınıp ahıra bağlanır.Hizmetkar gelip hayvanların yem durumunu sorar. Ne yiyip yemediklerini vs. Ahmet Mürsel daha önce de keramet göstermede yarış olduğu için derki “Bizim atlar canlı yılan yerler, başka bir şey yemezler.” der ve sohbete dalarlar . Ayrılmak için ahıra indiklerinde yem torbalarında canlı yılan dolu olduğunu görürler. Böylece Şeyh Hasan’ın büyüklüğüne bir kez daha şahit olurlar.

         Menkıbeler böyle, bunlardan çıkan sonuca göre Şeyh Hasan , köyünün kurucusu değil sonradan köye gelmiş, ermiş bir evliyadır.Ahmet Mürsel Hazretleri ile aynı dönemde yaşamıştır. Allah Rahmet eylesin ve şefaatine bizleri nail eylesin.

Şeyh Hasan'ın Kabri (Başucundaki sarığın bizzat Şeyh'in kullandığı sarık olduğu söylenmektedir)

(Süleyman DOĞDU’nun Bir Erenler Diyarı Yatağan Köyü isimli kitabından alıntıdır. Meram – KONYA 2000)